2016
Η χρονιά που μυήθηκα στον τεκτονισμό. Ένας εντελώς νέος κόσμος συμβόλων και πνευματικότητας άνοιξε μπροστά μου και έμελλε να με στιγματίσει.
Το 2021 άρχισα να παράγω χειροποίητες ποδιές για αδερφούς σε όλο τον κόσμο. Θεωρώ ότι είναι κομμάτια υψηλής αισθητικής, ενώ εξυπηρετούν και τελετουργικές ανάγκες. Ένα νέο πάθος επωάστηκε μέσω του τεκτονισμού. Αυτό είναι η φιλοσοφία.
Το 2021 συμμετείχα σε εισαγωγικές εξετάσεις για το Τμήμα Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ως εκ τούτου, για άλλη μια φορά επέστρεψα στις σπουδές. Με ελκύει ιδιαίτερα το επιστημονικό πεδίο της σημειωτικής.
Θυμάμαι ακόμα την ημέρα της μύησής μου σαν να ήταν σήμερα. Η πλησιέστερη στοά σε μένα βρίσκεται σε απόσταση 45 λεπτών με το αυτοκίνητο. Στην αρχή ορίστηκε η ημέρα της μύησής μου. Το ταξίδι μου προς την κοντινή πόλη ήταν γεμάτο δαιδαλώδεις σκέψεις και βασανιστικές ερωτήσεις, ενώ και κάτι βαθύτερο με ώθησε να παραμείνω σε αυτό το μονοπάτι. Φτάνοντας στη γειτονική πόλη, ενημέρωσα για την άφιξη μου και από εκεί και πέρα μπήκα σε μια διαδικασία αναμονής περίπου 4 ωρών. Όσο περνούσε η ώρα, οι σκέψεις μου έγιναν ψηλοί και απρόσιτοι τοίχοι. Η ισχυρή μου θέληση για ψυχική φώτιση με κράτησε ακίνητο στη θέση μου. Ήμουν σε μια πολυσύχναστη πόλη, ωστόσο, ένιωθα εντελώς μόνος. Είχα ήδη αρχίσει να νιώθω τη διαδικασία μύησής μου. Μετά από μια μακρά διαδικασία αναμονής, μου δόθηκε η διεύθυνση της στοάς, όπου επρόκειτο να γίνει η μύηση.
Τα σύμβολα με κατέκλυσαν. Το ρέκβιεμ του Μότσαρτ που έπαιζε στον χώρο, σηματοδότησε τη μυσταγωγία της ατμόσφαιρας, ενώ ετοίμασε και έναν θάνατο και μια γέννηση που έπρεπε να ζήσω. Έπρεπε να θυσιάσω τον παλιό μου εαυτό και να ξαναγεννηθώ. Τότε ήρθαν στο μυαλό μου κάποιοι στίχοι. Αυτοί αποτελούν το πρώτο τραγούδι του Δάντη Αλιγκέρι για την Κόλαση: «Στη μέση της διαδρομής της ζωής μου, σε ένα σκοτεινό δάσος βρέθηκα γιατί είχα χάσει το σωστό μονοπάτι». Μετά έβαλα όλη μου την ελπίδα και τη ζωή μου στον Δοκιμαστή μου, που ως άλλος Βιργίλιος θα με πήγαινε στο απόκρυφο μονοπάτι.
Έτσι μυήθηκα στα μυστήρια της στοάς του Αγίου Ιωάννη, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί υπό το τυπικό του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού τύπου.
Εξακολουθώ να νιώθω περήφανος για την επιλογή μου και συνεχίζω να υποστηρίζω ότι ο τεκτονισμός που βίωσα είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, εκτός από την οικογένειά μου και τις σπουδές μου.
Σήμερα ανήκω στο πλήρωμα μιας ιστορικής στοάς με αξιόλογους αδερφούς που εργάζονται υπό την προστασία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος και είναι η «Εταιρία των Φιλικών» αρ. 116 από Ανατολική Αθήνα. Σήμερα η ηλικία μου είναι 33 ετών και έχω τον τίτλο του «Πρίγκιπα Ροδοσταύρων, Ιππότη του Αετού και του Πελεκάνου». Η εμπειρία που έχω αποκτήσει μέχρι τώρα από το εκπληκτικό μου ταξίδι είναι τεράστια και μάλιστα μεγαλύτερη από τις προσδοκίες μου. Αισθάνομαι περιτριγυρισμένος από ένα πολύ οικείο περιβάλλον με αγαπημένους ανθρώπους. Είχα ισχυρό δέσιμο με τους αδερφούς μου. Νιώθω ολοκληρωμένος.
Θυμάμαι ακόμα την ημέρα της μύησής μου σαν να ήταν σήμερα. Η πλησιέστερη στοά σε μένα βρίσκεται σε απόσταση 45 λεπτών με το αυτοκίνητο. Στην αρχή ορίστηκε η ημέρα της μύησής μου. Το ταξίδι μου προς την κοντινή πόλη ήταν γεμάτο δαιδαλώδεις σκέψεις και βασανιστικές ερωτήσεις, ενώ και κάτι βαθύτερο με ώθησε να παραμείνω σε αυτό το μονοπάτι. Φτάνοντας στη γειτονική πόλη, ενημέρωσα για την άφιξη μου και από εκεί και πέρα μπήκα σε μια διαδικασία αναμονής περίπου 4 ωρών. Όσο περνούσε η ώρα, οι σκέψεις μου έγιναν ψηλοί και απρόσιτοι τοίχοι. Η ισχυρή μου θέληση για ψυχική φώτιση με κράτησε ακίνητο στη θέση μου. Ήμουν σε μια πολυσύχναστη πόλη, ωστόσο, ένιωθα εντελώς μόνος. Είχα ήδη αρχίσει να νιώθω τη διαδικασία μύησής μου. Μετά από μια μακρά διαδικασία αναμονής, μου δόθηκε η διεύθυνση της στοάς, όπου επρόκειτο να γίνει η μύηση.
Τα σύμβολα με κατέκλυσαν. Το ρέκβιεμ του Μότσαρτ που έπαιζε στον χώρο, σηματοδότησε τη μυσταγωγία της ατμόσφαιρας, ενώ ετοίμασε και έναν θάνατο και μια γέννηση που έπρεπε να ζήσω.
Έπρεπε να θυσιάσω τον παλιό μου εαυτό και να ξαναγεννηθώ.
Μετά ήρθαν στο μυαλό μου κάποιοι στίχοι. Αυτοί από το πρώτο τραγούδι του Δάντη Αλιγκέρι για την Κόλαση:
“In the middle of my life path, in a dark forest I found myself because I had lost the correct path”. Then I put all my hope and my life to my Tester, who as another Virgilio would take me to the occult path.
Έτσι μυήθηκα στα μυστήρια της στοάς του Αγίου Ιωάννη, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί υπό το τυπικό του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού τύπου.
Εξακολουθώ να νιώθω περήφανος για την επιλογή μου και συνεχίζω να υποστηρίζω ότι ο τεκτονισμός που βίωσα είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, εκτός από την οικογένειά μου και τις σπουδές μου.
Σήμερα ανήκω στο πλήρωμα μιας ιστορικής στοάς με αξιόλογους αδερφούς που εργάζονται υπό την προστασία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος και είναι η «Εταιρία των Φιλικών» αρ. 116 από Ανατολική Αθήνα. Σήμερα η ηλικία μου είναι 33 ετών και έχω τον τίτλο του «Πρίγκιπα Ροδοσταύρων, Ιππότη του Αετού και του Πελεκάνου». Η εμπειρία που έχω αποκτήσει μέχρι τώρα από το εκπληκτικό μου ταξίδι είναι τεράστια και μάλιστα μεγαλύτερη από τις προσδοκίες μου. Αισθάνομαι περιτριγυρισμένος από ένα πολύ οικείο περιβάλλον με αγαπημένους ανθρώπους. Είχα ισχυρό δέσιμο με τους αδερφούς μου. Νιώθω ολοκληρωμένος.
Είμαι πολύ χαρούμενος που το έργο μου προώθησε αυτές τις ανθρωπιστικές αξίες, οι οποίες προστατεύονται μέσω του τεκτονισμού.
Νιώθω ότι έχω καθήκον να συμβάλλω στη βελτίωση της κοινωνίας μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό που μπορώ.
Έχω την αίσθηση ότι τα όργανα του τεκτονισμού είμαστε εμείς οι ίδιοι, όλοι οι αδερφοί που υπηρετούμε το μεγάλο σχέδιο του Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.
Το μόνο μας καθήκον είναι να είμαστε γρήγοροι, σε εγρήγορση, συγκροτημένοι, εξοπλισμένοι και πρόθυμοι στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
HANDMADE MASONIC APRONS
Copyright © 2022
